۴ سال پیش
نقش
ویتامینهای جان دار درجیره مادرها بر جوجهدرآوری رشد و نمو طبیعی جنین مستلزم تامین تمامی مواد مغذی زمینه نیاز در تخم مرغ است . که منشاء تمام مواد ذخیره شده در تخم مرغ از مادرهایی می باشد که خویش این مواد را از شیوه جیره غذایی دریافت کردهاند . براین اساس هرگونه نبود یا زیادی یا عدم تعادل مواد مغذی قادر است منجر به مرگ و میر جنینی در عصر انکوباسیون گردد . با اعتنا به کارداران گوناگون دخیل در مقدار جوجهدرآوری و کیفیت جوجه در زیرفقط به نقش ویتامینها در روند ساخت جوجه می پردازیم .
ویتامینها برای اغلب واکنشهای متابولیسمی و هم برای تکامل جنینی ضروری و اضطراری است . براین اساس استعمال کمتر از حد نیاز در جیرههای تجاری مادرها ، پیآمدهای منفی بر تلاش تولیدی گله مامان دارد . با دقت به اینکه ویتامینها تنها ۴% کل هزینه دان را دربرگیرنده میشود صرفه جویی در آن نمیتواند به تیتر یک استراتژی مطلوب تلقی گردد .
تاکید این نکته واجب میباشد که فقدان یک ویتامین به تنهایی به ندرت مراعات می شود و اغلب علائم کمبود چند ویتامین نیز زمانی چشم می گردد که ادغام ویتامینی به طور سهوی از جیره حذف شده باشد، یا این که اینکه در اثر سموم قارچی یا سایر عوامل تغذیهای باشد . بدیهی میباشد شناسایی دقیق مورد ها اخیر دشوار است، چراکه ممکن میباشد گله یا جوجه علائم کیلنیکی کمبود ویتامین را نشان دهد، ولی تجزیه جیره هیچ کمبودی را نشان نمیدهد . از همین رو مدیران فارمها معمولا نیازهای ویتامینی را مقداری فراتر از حد اساس در لحاظ میگیرند .
در ادامه به به نقش ویتامینها در ایجاد جوجه اشاره خواهد شد .
ویتامینها:
وجود ویتامینها برای اکثر زمان ها واکنشهای متابولیسمی و تکامل جنین ضروری می باشد . با توجه به اینکه ویتامینها فقط ۴% از هزینه دان گلههای مادر را مشتمل بر میشوند، صرفه جویی در مصرف آنها یک راهکار غالب نخواهد بود .
ویتامین
A: کمبود ویتامین A پیشین از تاثیر بر جوجه درآوری باعثص افت تولید خواهد شد . نبود ویتامین A در جیره مرغ مادر میتواند سبب تلف شدن جنین در هفته نخستین انکوباسیون گردد، یا اینکه پس از تفریخ سپس از مدتی تلف شود و احتمالا دوچندان ضعیف باشد و رشد مطلوبی نداشته باشد . البته باید اعتنا داشت که ارتقا ویتامین A بیش از ۱۰۰۰۰ واحد میان المللی در هر کیلوگرم طعام قادر است باعث تلفات زود هنگام جنین گردیده و خواص جوجهدرآوری را هم کاهش میدهد .جنینهایی که مبتلا نبود ویتامین A میباشند نشانه ها تغییرو تحول موقعیت Malpsition و عدم رشد ارگانیک دستگاه گردش خون و مشکل ها دیگر چشم میشود . در حالت تجاری کمبود ویتامین A در جیره مرغان مامان به ندرت دیده می گردد .
بیوتین:
بیوتین برای رویش و نمو ارگانیک جنین و جوجه درآوری ضروری میباشد . به حیث میرسد کاهش میزان بیوتین در جیره مرغان مادر گوشتی تا اندازهای خلل ها بالشتک پا در جوجههای گوشتی را تشدید میکند . فقدان بیوتین منجر ارتقاء تلفات در هفته اولیه و سوم جوجهکشی میگردد . از نشانه ها مشهود در وضعیت کمبود بیوتین میتوان به پرورش غیر طبیعی غضروفها، کوتاهی غیر طبیعی اندامها و منقار طوطی شکل اسم پیروزی .
ریبو
فلاوین: نبود ریبو فلاوین از متداولترین کمبودها ی تغذیهای اثر گذار بر جوجه درآوری است . وجود ریبوفلاوین برای رشد و نمو جوجه واجب هست (۲/۷۴ میلیگرم در هر کیلوگرم طعام برای بدست آوردن حداکثر جوجهدرآوری) . همینطور اندازه فراوان B12 در کاهش مقدار ریبوفلاوین مو جود در زرده تخم مرغ دخالت دارد . فقدان ریبوفلاوین در جنین سبب خیز، ارتقاء مرگ و میر در ۹تا۱۴ روزگی عصر انکوباسیون، خونریزی، کرک و پرهای بهم ریخته، کوتولگی ، ناهنجاریهای غضروفی و کمخونی می گردد . میزان مرگ و میر به شدت نبود بستگی داراست ولی پرهای بهم ریخته از نشانه ها بارز فقدان ریبوفلاوین میباشد .
B12:
مطالعات زیادی نشان داده هست که وجود B12 برای جوجه درآوری طبیعی اضطراری میباشد . محققان با اضافه کردن ۳/۵۴میلیگرم ویتامین B12 در هر کیلوگرم طعام توانستند به حداکثر جوجهدرآوری دست پیدا کنند . همانطور که ذکر شد ارتقاء B12 سبب ساز کاهش ریبوفلاوین در زرده می شود . در رخ کاهش تولید، ناشی از کمبود B12 با اضافه کردن اندازه کافی از این ویتامین به جیره بعد از آن از ۴ هفته ایجاد به وضعیت معمولی گشوده میشود .
نبود B12 در نژاد لگهورن سپید تاثیر پاره ای بر جوجهدرآوری داشت ، ولی در ردآیلندرد منجر کاهش ۲درصدی در جوجهدرآوری شد ، که این نشان دهنده اینست که آلرژی به کمبود B12 تا حدی مربوط به نژاد هم میباشد .
کمبود B12 سبب ساز تلفات در هفته اولیه و ارتقاء تلفات در هفته سوم دوره انکوباسیون میشود . از علامت ها نبود میتوان به خیز اطراف دیده – رشد ضعیف ماهیچه ها پا– خونریزی– کوتولگی- کوتاهی منقار- حالت غیر طبیعی راز در میان پاها اشاره کرد .
اسید
پانتوتنیک: جیرهها یی که کمبود اسید پانتوتنیک دارند علاوه بر کاهش جوجهدرآوری جوجههای حاصله دارنده عضلات ضعیف – مفاصل متورم- و پردرآوری ضعیف هستند .
حداکثر تلفات جنینی در ۴روز نخستین انکوباسیون و پس از ۱۳ روزگی و پس از ۱۸ روزگی گزارش گردیده می باشد .
تیامین:
غلاتی که به طور معمول در جیره غذایی طیور استعمال میشوند دارنده مقادیر متعددی تیامین هستند . براین اساس کمبود این ویتامین در گلههای مادر به ندرت چهره میدهد ، با این حال نبود ویتامین باعث تورم روان و تلفات جینینی می گردد .
نیاسین:
آلرژی مادرها به کمبود نیاسین و در فیض جوجه درآوری متفاوت می باشد .برای مثال تلفات جنینی در لگهورن سفید در فرآیند انتها مشاهده شده میباشد در حالیکه در ردآیلندرد در اوایل جوجه کشی اتفاق افتاده میباشد .
اسید
فولیک: نیاز مادرها به اسید فولیک برای جوجهدرآوری بیش از ساخت تخم مرغ میباشد . فقدان این ماده باعث حالتها غیر طبیعی در جنین نظیر کجی استخوان درشت نی – کوتاه شدن استخوانها- منقار معیوب و چسبندگی انگشتان میگردد . اکثر جنینها ظواهر سالم داراهستند اما پس از نوک زدن به اتاقک هوایی میمیرند . گزارش شده هست ذخیره طولانی دوران تخم مرغها در انبار مراقبت منجر نبود اسید فولیک در جنین میشود .
پیریدوکسین:
کمبیود پیریدوکسین در مرغها فورا موجب بی اشتهایی و بدنبال آن کاهش جوجهدرآوری و جدا ایجاد میشود .
ویتامین
K: مطالعات نشان میدهد وجود ویتامین K برای جوجه درآوری طبیعی و زنده ماندن جوجهها پس از تفریخ مورد نیاز می باشد . خونریزی در جنین یا پردههای جنینی از علامتها نخستین نبود ویتامین K هست .
ویتامین
D3: فقدان ویتامین D3 در آخرها جوجه کشی باعث تلفات جنین می شود . که بیشتر در روزهای ۱۸و۱۹ واقعه میافتد . علاوه بر تلفات نبود ویتامین D3 باعث تغییر تحول شکل در منقار و عدم تشکیل بدون نقص اسکلت می گردد . ولی نقش ویتامین D3 در متابولیسم و انتقال کلسیم از پوسته به جنین را هم نباید فراموش کرد .
ماشین جوجه کشی
ویتامین
E: وجود ویتامین E برای جوجه درآوری واجب هست . فقدان ویتامین E درجیره مادرهای گوشتی منجر افزایش تلفات جنینی در هفته اولیه انکوباسیون می گردد . این تلفات به طور یکسان در هفتههای نخستین و سوم پرورش دیده میشود .
از علائم فقدان میتوان به لکههای تیره در چشم – کوری - سیستم عروقی غیر ارگانیک (که سبب به جمع شدن ضایعات در تحت پوست و خونریزی میگردد) اشاره کرد .
افزودن ویتامین E به مادرها منجر افزایش تیتر ایمنی و در فیض افزایش انتقال پادتن به جوجهها میگردد . ممکن است بتوان اذعان کرد ویتامین E بیشترین تاثیر را بر کیفیت جوجه دارد .
در یک مطالعه به جیره مادرها به ترتیب ۲۵و۵۰و۷۵ میلیگرم ویتامین E افزوده شد ، اما تاثیر معنا داری بر هچ نداشت . با این حالا بیشترین هچ در دز ۵۰میلیگرم بدست آمد و در اندازه ۱۰۰ میلیگرم برخورد ایمنی جوجهها ارتقا یافت . همچنین در این آزمایش با تزریق ویتامین E به داخل تخم مرغ ضریب تبدیل غذایی بهبود یافت و تلفات کاهش یافته و وزن پایانی بیشتری در ۴۲روزگی بدست آمد .